Wetland Kalkense Meersen

Eind 19de eeuw werd de Schelde ter hoogte van de Kalkense Meersen rechtgetrokken. De rivierbocht (of meander) werd afgesneden en gedempt. Door die ‘Oude Schelde’ opnieuw uit te graven, het grondwaterpeil te verhogen, het open water aan het deelgebied Scherenmeersen te herstellen en een doelgericht maaien door de lokale landbouwers kan Kalkense Meersen evolueren tot een klimaatbuffer.

Door de omvorming tot wetland  en het juiste graslandbeheer ontstaat er een ideaal leefgebied voor diersoorten die het Sigmaplan in het bijzonder wil aantrekken, zoals het porseleinhoen.

Om regenwater te laten afvloeien naar de Schelde, is de Oude Schelde verbonden met een aantal grachten. Dat netwerk van grachten staat in verbinding met vistrappen en een sluis, vergelijkbaar met de vistrap in Paardeweide. Vissen kunnen zich vrij verplaatsen en bij eb stroomt water vanzelf naar de Schelde.

Klimaatbuffer

Wetlands zijn nuttige gebieden in de strijd tegen overstromingen en droogte. Ze werken als een spons: ze houden overtollig regenwater vast en geven het langzaam af wanneer het droger wordt. Extra natte natuur creëren is een van de beste manieren om ons te wapenen tegen klimaatverandering. Concreet werden de instellingen van het pompgemaal tussen de Schelde en de Kalkenvaart aangepast.  Zo kan er in meer water in de meersen blijven staan, waardoor het meer tijd krijgt om te infiltreren in de grond. En daar heeft het grondwaterpeil baat bij. De Kalkense Meersen worden zo nog meer één brok natte natuur van 600 hectare, wat uniek is voor Vlaanderen. 

Visvriendelijke trap

De Oude Schelde belooft opnieuw een visrijke waterloop te worden. Om vissen een vrije passage te geven tussen de Oude Schelde en de Schelde, werd er een nieuwe vistrap aangelegd. Zo kunnen karper, snoek, bot en stekelbaars heen en weer zwemmen, ongeacht het getijverschil op de Schelde.

Nieuw leven voor de waterloop

Door ook de bedding in de lus van de Oude Schelde te openen en de waterloop opnieuw watervoerend te maken, hebben we de waterloop nieuw leven ingeblazen. Brede rietkragen bedekken de flauwe oevers en daarvan profiteren niet alleen de vissen, maar ook rietvogels, die tussen de planten beschutting zoeken. Denk aan de roerdomp en het porseleinhoen, maar ook aan de kleine karekiet, de rietzanger of de rietgors.