De combinatie van een noordwesterstorm op zee met een uitzonderlijk springtij zorgde in de nacht van zondag op maandag voor hoge waterpeilen op de Schelde en haar zijrivieren. De overstromingsgebieden Tielrodebroek (Temse), Potpolder I (Waasmunster), Zennegat (Mechelen), Bovenzanden (Willebroek) en Anderstadt 2 (Lier) vingen het water op dat de rivieren niet meer konden slikken.
In Antwerpen werden zondag de waterkeringspoorten op de Scheldekaaien gesloten, maar daar viel het stormtij uiteindelijk mee: de kaaien liepen niet onder water.
Gecontroleerd water bufferen
De valleien van de Schelde en haar zijrivieren zijn gevoelig voor overstromingen. Daarom richten we met het Sigmaplan op verschillende plaatsen langs de rivieren gebieden in om bij extreme weersomstandigheden water te bufferen. Hoe zo’n gecontroleerd overstromingsgebied precies werkt?
Keerpunt
De aanleiding voor het Sigmaplan was de watersnood van 1976. Een stormtij trok toen een spoor van vernieling langs de Schelde en haar zijrivieren. Om dergelijke rampen in de toekomst te voorkomen, lanceerde de federale overheid een ambitieus plan – met de S van Schelde en naar analogie met het Nederlandse Deltaplan.
In 2005 werd het Sigmaplan aangepast aan de nieuwe wetenschappelijke inzichten. Sindsdien houden we ook rekening met de klimaatverandering. Als gevolg van de klimaatverandering en de stijging van de zeespiegel neemt het risico op overstromingen immers alleen maar toe.
Lotto
Wist je dat de ramp van ‘76 ook een keerpunt betekende voor de Nationale Loterij? Na de overstromingen in Ruisbroek werd wettelijk geregeld dat de Nationale Loterij ook lottotrekkingen mocht organiseren om slachtoffers van rampen te helpen met de winst. Daarvoor ging de winst naar openbare nutsinstellingen en naar ontwikkelingshulp.