Toen de Mechelse Waterski Klub (MWK) in 1972 het recreatiegebied Grote Vijver in haar beheer kreeg, was dat het begin van een succesverhaal. De club groeide in een mum van tijd uit tot de grootste van Vlaanderen. Toch dreigde een stormvloed in januari 1976 daar al snel een stokje voor te steken. “In die storm raakten we alles kwijt. Onze aanlegsteigers voor skiboten, de slalompiste en de springschans spoelden weg. Een klein leger vrijwilligers heeft toen geholpen om de infrastructuur weer op te bouwen”, blikt MWK-voorzitter Walter Haazen terug. Het was diezelfde verwoestende stormvloed die ook aan de basis lag van het oorspronkelijke Sigmaplan van 1977.
Faire samenwerking
In 2011 dreigde opnieuw een debacle wanneer het legendarische clubhuis moest verdwijnen voor de aanleg van het gecontroleerde overstromingsgebied Grote Vijver. Haazen: “Veel van onze vennoten wilden niet verhuizen. Toch besloten we de beslissing niet aan te vechten. We beseffen immers dat het Sigmaproject de veiligheid van de hele bevolking ten goede komt.” Ter compensatie kreeg de club een faire prijs voor de heropbouw van een nieuw clubhuis, aan de zuidkant van de Grote Vijver. Haazen: “De samenwerking met W&Z verliep zeer vlot. De compensatie kwam goed van pas, want een aangepaste infrastructuur was vereist. Zo moesten we drijvende steigers installeren omdat het gebied bij extreem stormtijd overstroomt. De nieuwe steigers schommelen mee met de wisselende waterstanden.”