Achtste Grensparkchallenge geslaagd: amfibiepoelen voor rugstreeppad

De rugstreeppad is een doelsoort van het Interreg-project Grenspark Groot-Saeftinghe. Binnen dat project gaan acht partners samen met de buurt de Grensparkchallenge aan. Eén van de uitdagingen was om tien amfibiepoelen aan te leggen, waarin de koudbloedige diertjes een veilige leefwereld vinden. Rugstreeppadden zijn namelijk kieskeurig. Ze leven in zandrijke gebieden, zoals heides of duinen, waar ze zich makkelijk kunnen ingraven. “Bij de aanleg van de Waaslandhaven is er hier veel zand opgespoten. Vanuit het havengebied zijn ze zich komen vestigen in de Doelpolder Noord en Prosperpolder Zuid en Noord”, verklaart Johan Baetens van Natuurpunt.

Nieuwe poelen vlakbij huidig leefgebied

“In die polders stroomt straks regelmatig brak Scheldewater. Daar houdt de rugstreeppad niet van, want met zijn korte pootjes is het geen fantastische zwemmer”, weet Laurent Van den Abeele, die de challenge namens Natuur en Bos van de Vlaamse overheid coördineert. “We moesten dus een alternatieve leefomgeving voor hen creeëren: poelen. De meeste poelen richtten we achter de dijk van Ouden Doel in. Twee overblijvende poelen liggen achter de dijk aan de Hedwigepolder. De nieuwe poelen liggen niet al te ver van hun huidige leefgebied, zodat ze makkelijk de weg kunnen vinden.” Natuur en Bos groef de poelen eerst lichtjes uit, zodat ze een kom vormen waarin regenwater kan staan. Daarna vulde de aannemer ze met los zand en legde lage heuvels aan met de eerder uitgegraven kleigrond.

De poelen zijn ook van belang omwille van een andere reden: het aparte paargedrag van de geelgestreepte kikvorsachtige. “In de paartijd blijven de rugstreeppadden in de buurt van hun overwinterplaats. De mannetjes gaan rond ondiepe plassen zitten, die snel opwarmen. Daar ‘roepen’ ze om vrouwtjes te lokken. Ze doen dus niet mee aan de paddentrek”, duidt Baetens. De rugstreeppad reproduceert zich trouwens goed. Gedurende de paartijd telden de vrijwilligers van Natuurpunt in 2019 wel 1137 roepende mannetjes. Dat waren er meer dan vorige jaren.

Belangrijk voor biodiversiteit

Talrijke vogels, vissen en zoogdieren profiteren mee van de amfibiepoelen. De amfibie-eitjes en kikkervisjes zijn een voorname voedingsbron die de regionale biodiversiteit op pijl houden. “Natuur bepaalt samen met de haven en de landbouw de drie-eenheid, waarrond we het Grenspark Groot-Saeftinghe bouwen”, zegt projectleider Richard Rozemeijer van Provincie Zeeland. “Wanneer we het Verdronken Land Van Saeftinghe verbinden met de Hedwige-Prosperpolder nadat die ontpolderd is, ontstaat er een prachtig aaneengesloten natuurgebied van 4500 hectare. Veel plant- en diersoorten zijn dol op getijdennatuur, maar die is zeldzaam. Dat maakt het harde werk helemaal de moeite waard, zeker als je ziet dat typische diersoorten zoals deze rugstreeppad het hier goed doen.”

Andere amfibieën, die binnenkort uit hun winterslaap ontwaken, zullen eveneens pleisteren in de poelen. “Langs sommige wegen staan schermen, die de dieren tijdens de amfibieëntrek naar een emmer begeleiden. Elke ochtend checken onze vrijwilligers de emmers en brengen de dieren naar een amfibieënpoel. Aangezien ze daar soortgenoten en voedsel vinden, blijven ze daar”, laat de Natuurpunt-coördinator van het Waasland en linkeroever weten.

Alles over de amfibiepoelen en de Grensparkchallenge vind je op http://www.grensparkchallenge.eu.