Het kantelmoment voor Vlaanderen
In januari 1976 sloeg het noodlot opnieuw toe. Verschillende dijken begaven het door de hoge waterstanden en het water vloeide onverbiddelijk de dorpskern van Ruisbroek in om uiteindelijk een gebied van 925 hectaren blank te zetten. Een kantelmoment waarop de Belgische regering het Sigmaplan lanceerde. Het doel? Dijken verhogen en verstevigen en gecontroleerde overstromingsgebieden aanleggen om overtollig water op te vangen.
Toekomstgericht Sigmaplan
De basis van het Sigmaplan is een slimme combinatie van dijkverhogingen en -verbredingen en de aanleg van overstromingsgebieden. Wim Dauwe: “In plaats van stevig in te dijken, geeft het Sigmaplan de Schelde en haar zijrivieren net weer meer ruimte. Door de klimaatwijziging zal de zeespiegel verder stijgen, waardoor de kans op een superstorm toeneemt. Bovendien moeten we rekening houden met regen en waterafvoer uit de gebieden stroomopwaarts. Het Sigmaplan pakt al die problemen aan.”
Geïntegreerd totaalplan met vele troeven
Naast het opvangen van het stormwater bieden de gecontroleerde overstromingsgebieden ook nieuwe kansen voor waardevolle natuur. Via een specifieke inrichting ontstaat ofwel getijdennatuur met slikken en schorren, ofwel natte natuur met bijvoorbeeld riet of graslanden. Die natuur heeft recreanten heel wat te bieden én draagt bij tot de economische ontwikkeling van de streek. Ook landbouw wordt geïntegreerd in het Sigmaplan. Al die bouwstenen – veiligheid, natuur, economie en landbouw – vormen samen een geïntegreerd totaalplan dat door De Vlaamse Waterweg nv en het Agentschap voor Natuur en Bos wordt uitgevoerd.
foto's: © Havenbedrijf Antwerpen en Orde van Hingene